Eduki nagusira joa

Nabigazio-menura joan

Hizkuntza aukera

Nabigazio-menura joan

Gure iraganeko eta oraingo elikadura-produktuak!


 


lanean gaude!

 

URDAIAZPIKOA 

Bi barietate, bi mundu, alde batetik Baionako Urdaiazpikoa, Ipar Euskal Herriko tipikoa, tokiko aukera gastronomiko oso interesgarria eskaintzen duena, eta bestetik Urdaiazpiko Iberikoa, mundu mailan merezimendu osoz preziatua, zalantzarik gabe lehen mailako dastamen-esperientzia dena.


 

PATEA

Euskal patea Ipar Euskal Herriko produktu tipikoa da, eta bertako barietate ugari daude, nahiz eta tradizionalena Espeletteren piper enblematikoarekin eta bere zapore minarekin egindako bertsioa den.


 

TXISTORRA 

Txistorra, "longaniza" esan nahi duen euskal terminoa, hestebete mota bat da, txerri haragi xehatu freskoarekin egina. Gainera, baratxuria, gatza eta piperrauts kantitate handia ditu, kolore gorri bereizgarria ematen diona, frijitua edo errea. Ohitura da abenduaren 21ean, San Tomas egunean, kontsumitzea, nahiz eta urte osoan zehar egon.


 

 ONDDOAK 

Euskal herriari onddoak biltzen eta dastatzen laguntzen dio tradizio handi batek. Onddoak plantxan edo nahasian dastatu nahi dituenaren gozagarri izango dira.


 

 PIPERRAK / PIPERMINAK 

Hobe uda hasieran edo erdialdean hartzea, gatzarekin frijituta edo gatzunetan. Zapore leun eta distiratsua dute. Ziztatu ahal dituztenak saihestu nahi badituzu, egin iezaiezu mesede mehe eta ez handiegiak.


 

ESPELETTE PIPERRA 

Produktu hau oso ezaguna da Frantzia osoan eta asko merkaturatzen da. Hauts moduan aurki daiteke, ozpinetan edo oliba-oliotan kontserbatzen da, gatzak, pateak, txokolatea...


 

PIKILLOAK 

Tokiko piper mota bat da, txingarretan, labean edo plantxan prestatzen dena oliba-olioarekin eta baratxuriarekin batera, bakailaoz beteta...

Bikainak!


 

 ILAR MALKOAK

Malko ilarra Gipuzkoako kostaldeko "kabiar begetaltzat" hartzen da, baina gaur egun Bizkaiko eta Nafarroako lurretan ere badago. Laborantzarako lursailik onenak itsasertzetik hurbilen daudenak dira. Bertan, klima freskoa, hezea eta epela da. Bere kokapenak eta bere baldintza klimatikoek zapore paregabe eta bizia ematen diote belardi honi gozoaren eta gaziaren artean. Ilar mota hori ez da, berez, barietate bat, baizik eta bere gutxieneko heldutasun-etapari egiten dio erreferentzia, aleak bost milimetro inguruko diametroa hartzen duenean biltzen da. Benetako jakiak dira, eta gozoagoak, freskoagoak eta gozoagoak dira. Dastatzeko garaia oso laburra da, hilabete bat edo bi, martxoaren amaieratik aurrera.


 

MARMITAKO / TTORO

Marmitakoa Euskal Herriko plater tradizional bat da, antzina euskal arrantzaleen menuaren parte zena, eta gaur egun, merezitako lekua duena euskal gastronomia herrikoi bikainean.

Atun/hegaluze gisatua eta tomatearekin, piperrekin eta tipularekin ondutako patatak dira, funtsean.

Antzina metalezko marmitaz prestatzen zen, eta hortik datorkio izena.

Ttoro Ipar Euskal Herriko Donibane Lohizune eta Ziburuko arrantzale herrietako plater tipikoa da. Ohiko arrain-zopa da, jatorrian itsasontzian bertan prestatzen zena, sareko harrapaketen hondarrak aprobetxatuz. Oro har, legatza, aingira, arroka-arrainen bat eta itsaskia eramaten ditu.


 

AXOA 

Ipar Euskal Herriko jaki tipikoa da, okelazko gisatua, gehienetan txahalezkoa (herrien arabera, Espeletten txahalezkoa izango da, Ascainen, behiarena), piper gorri, berde, tipula eta Espeletteren piper tradizionalarekin ondua. 


 

 BABARRUN BELTZAK

Barnealdeko platera, nekazaritza gune nagusienetakoa. Iraganean eguneroko janariaren plater bat zen, baina gaur egun herri zaporeetan oinarritutako gourmet esperientzia bat bihurtu da.

Babarrun beltzak azarekin eta odolkiarekin batera hartzen dira.


 

ANGULAK

Ospe handiko plater tradizionala da, eta gaur egun, bere eskasia eta prezio altua dela eta, oso kasu berezietan bakarrik hartzen da.

Euskal ibaietan arrantzatutako aingira-kumeak dira, eta buztinezko kazolan zerbitzatzen da, baratxuriarekin, oliba-olioarekin eta piperminarekin. 


 

 TXANGURROA

Itsaski horren haragi xehatu bidezko prestaketa,
errezeta tradizionalena donostiar erako txangurrua da. Haragia oskoletik atera behar da egosi ondoren, eta tipula, porru, tomate eta brandy-sofritu batekin nahastu, errezeten aldaera desberdinen arabera.

Tradizionalki, txangurroaren oskolaren barruan agertzen da eta labean gratinatzen da.T


 

TXIPIROIAK TINTAN

Txipiroiak bere tintan, Euskal Herrian tradizio handia duen errezeta bat da, bere originaltasuna dela eta, mahaikidea inoiz ez du axolagabe uzten. Txipiroiaren tintarekin egindako saltsaren belztasunagatik nabarmentzen da. Bere itxura harrigarria izan daitekeen arren, zaporea bikaina da eta euskal sukaldaritza tradizionalaren klasiko bat da.


 

 KOKOTXAK 

 Kokotxa legatzaren barailaren behealdean dagoen ehun haragitsua da, arrain zuri horren pieza gelatinosoa eta preziatua. Euskal sukaldaritzaren osagaietako bat da.


Kokotxak ez dira beti hain ondo baloratu. Duela urte batzuk, hain zuzen ere gelatinosoa zelako, bigarren mailako produktutzat hartzen ziren eta erraiekin eta arrautzekin batera saltzen ziren.

Legatz-kokotxen prestakinik ohikoenak pil pilean, irabiatuta, plantxan, saltsa berdean edo txirlekin egiten dira.

Bakailao-kokotxak ere oso gutiziatuak dira, gelatinosoagoak dira eta, beraz, gehiago erabiltzen dira saltsan, baina legatz-kokotxek baino zapore gutxiago dute.


 

 LEGATZA SALTSA BERDEAN

 

Legatza saltsa berdean, euskal sukaldaritzako plater tipiko bat da, legatza osagai nagusitzat duena, saltsa berde batekin eta txirlekin batera, batzuetan arrautza gogorra gehitzen zaio.


 

TXULETOIA 

Lur hauetan ohikoa da parrillan egiten den idi-txuletoia, eta bereziki baloratzen da "zaharrekoa" izeneko okela, adin eta zapore handiagoko idiena. 


 

"PIPERADE" 

Ipar Euskal Herriko plater koloretsu tradizionala, tipula, piper gorria, piper berdea, arrautza eta urdaiazpikoa, Espelette piperrarekin egina.


 

GAZTA

Idiazabalgo gazta bertako ardiarena da, eta inolako nahasketarik gabe eta pasteurizatu gabe egiten da, gutxienez bi hilabeteko sendaketarekin, eta horrek zapore oso berezi eta erakargarria dakarzkio.

Ossau-Iraty gazta: alde batetik, Ossautarrak, indartsuagoak eta afrutatuagoak, bestetik, Iratytarrak, leunagoak eta hurraren zapore arinekin. Zapore delikatua eta oso atsegina du, Idiazabalgoa baino intentsitate txikiagokoa. Itxassouko gerezi beltzen konfituraz lagunduta hartzen da.

Idiazabalek eta Ossau-Iratyk nazioarteko sari ugari merezi dituzte.


 

MAMIA 

Postre tipikoa ardi-esne gatzatuz egina, tradizionalki kaiku izeneko zurezko ontzi batean egina. Azukrearekin edo eztiarekin goxatu daiteke eta intxaurrak gehitu.


 

 "GÂTEAU BASQUE" 

Euskal pastela, edo gâteau basque, Ipar Euskal Herriko gozoki tradizionala da, baina mugaren beste aldean ere badago. Sablé masa batez osatuta dago, eta Itxassou herriko haranetan ohikoa den betegarria edo gerezi beltzezko konfitura du, edo Izarrako likore tradizionalarekin usaindutako almendra mingots krema batez. Askotan, goialdean lauburuarekin apainduta dago (lau buru esan nahi du hitzez hitz), euskal probintzien batasunaren ikurra.


 

 GOXUA 

Goxua hitzak goxoa zein aberatsa esan nahi du. Gasteizen bereziki ohikoa da, baina oso hedatuta dago Hego Euskal Herri osoan.


 

PANTXINETA

 Pantxineta Hego Euskal Herriko postre tipikoa da, bereziki Donostiakoa. Pastel bat da (edo pasteltxo indibidualak), almendrekin egindako hostore-masa batekin eta pastel-kremaz betea. Epela jatea gomendatzen da.


 

 INTXAURSALTSA 

Intxaursaltsa edo intxaur saltsa Hego Euskal Herriko postre krematsu tipikoa da. 150 urte baino gehiagoko historiarekin, euskal gastronomiako bitxirik zaharrenetakoa da.

Hasieran, Gabonetako afariaren postre tipikoa zen baserrietan, baina turroien etorrerarekin ahanzturan erori zen. Azken urteotan, probatzea merezi duen postre baten errezetari hautsa kendu zaio.


 

 "CANUTILLOS DE BILBAO" 

Kanutillo hauek Bilboko kultura gastronomikoaren parte dira. Postre tipikoa eta tradizionala dira. Hostore masarekin, bi aldeetatik irekita dauden kanuto batzuk egiten dira. Pastel-kremaz bete eta glass azukrearekin hautseztatzen dira. Beroak zerbitzatzen dira eta natilla likido batekin edo txokolate krema batekin laguntzen dira. Epelak jatea gomendatzen da.


 

"MACARONS" / "MUXUS"

Bere izenak goxotasuna adierazten du, muxu hitzak euskal musua esan nahi baitu, nolabait esateko, euskal "macaron" a da, zehazki Pariès etxe mitikoarena. Almendraz egindako pastatxoak dira, hainbat modutan aromatizatuak: txokolatea, pistatxoa, hurra, kafea...


 

 TALO

Produktu tipikoa da, plantxan egiten den arto-opila. Euskal baserrietan ogi gisa erabiltzen zen eta gauean esnearekin hartzen zen.

Gaur egun, kasu berezietan kontsumitzen da, txistorrara bilduz (txorizo estu eta freskoa).


ON EGIN!

¡BUEN PROVECHO!


 

· · · B A S Q U E · C O U N T R Y · S P I R I T · · ·